دنیای مردگان در اندیشه ایرانی

ستیز میان دو اندیشه «وجود مرگ» و «عشق به زندگی جاوید» که انسان در دوره زندگی خویش همواره با آن رو به رو بود، سرانجام با پیروزی اندیشه دومین، یعنی باور انسان به «جاودانگی» و «زایشی نو در جهانی دیگر» پایان پذیرفت.
بازتاب رسیدن به اندیشه جاودانگی در شکل های متفاوت اسطوره «جهان مردگان» دردوره های مختلف زمانی به خوبی نمایان است. در این مقاله تلاش شده است تا با توجه به متون اوستایی قدیم و جدید و نوشته های دوره میانه ایرانی، روند دگرگونی اندیشه وجود جهان مردگان و تقسیم آن به طبقات متفاوت بهشت، برزخ و دوزخ در اندیشه ایرانیان باستان مورد بررسی قرار گیرد.