تاثیر اهدای خون بر برخی شاخص های خونی و عملکرد ورزشی در زنان فعال و غیرفعال از نظر بدنی

اهدای خون سبب ایجاد تغییراتی در شرایط فیزیولوژی و جسمانی می شود. این تحقیق با هدف ارزیابی تاثیر اهدای خون بر عملکرد ورزشی و شاخص های خونی زنان فعال و غیرفعال از نظر بدنی انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 14 زن فعال با بیش از شش ماه تمرین بدنی و 16 زن غیرفعال در دامنه سنی 20 تا 30 سال، به طور داوطلبانه شرکت کردند. 24 ساعت قبل، 2 روز و 4 هفته بعد از اهدای خون، سطح هموگلوبین، هماتوکریت، آهن سرم و شاخص های عملکرد ورزشی (حداکثر اکسیژن مصرفی و توان بی هوازی) اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 16 در سطح معنی داری 05/0>P تجزیه و تحلیل شدند.

هماتوکریت و هموگلوبین سرم، در هر دو گروه، 2 روز بعد نسبت به روز قبل و 4 هفته بعد نسبت به روز قبل از اهدا خون کاهشی معنی دار (001/0>P) و 4 هفته بعد نسبت به 2 روز بعد از اهدای خون افزایشی معنی دار (001/0>P) داشت. میزان حداکثر اکسیژن مصرفی، فقط در زنان غیرفعال، 4 هفته بعد در مقایسه با روز قبل و 2 روز بعد از اهدای خون افزایش معنی داری داشت (001/0>P برای هر دو). اوج توان بی هوازی فقط در زنان فعال، 4 هفته بعد نسبت به روز قبل از اهدای خون (03/0=P) به صورت معنی داری افزایش یافت.

هرچند عوامل جبرانی برای هماتوکریت و هموگلوبین در اهداکنندگان فعال و غیرفعال مشابه می باشد، اما در مورد حداکثر اکسیژن مصرفی و اوج توان بی هوازی متفاوت است و مستقل از سطح هموگلوبین و هماتوکریت خون، پاسخ می دهد.