تخمین تعداد تصادفات ترافیکی در مناطق شهری به کمک مدلهای هم فزون

توجه به ایمنی در برنامه ریزی حمل و نقل، راهبرد جدیدی در برخورد کنشی با تصادفات است. به این منظور باید ابزارهای مناسبی در سطح کلان برنامه ریزی تهیه شود تا بتوان تاثیر طرحهای حمل و نقل را بر ایمنی به صورت هم فزون ارزیابی کرد. هدف پژوهش حاضر، تدوین مدلهای هم فزون پیش بینی تصادفات به گونه ای سازگار با مدلهای تولید سفر در فرآیند چهار مرحله ای برآورد تقاضای سفر است. مفهوم مدلهای ایجاد تصادف بر اساس استفاده از نتایج مدلهای ایجاد سفر و برازش خطی تعمیم یافته با توزیع دو جمله ای منفی، به این منظور معرفی شده است. در این مدلها، رابطه تعداد تصادفات در ناحیه های ترافیکی شهری با تعداد سفرهای ایجاد)تولید/جذب(شده در آن ناحیه مورد ارزیابی قرار گرفته است. به این ترتیب ابزاری بررسی تاثیر سناریوهای مختلف حاصل از برنامه ریزی حمل و نقل و مدیریت تقاضای سفر بر کاهش هم زمان ازدحام و تصادفات در مطالعات جامع حمل و نقل فراهم می شود. نتایج نشان داده اند رابطه معنی داری بین تعداد تصادفات و تعداد سفرها به تفکیک هدف در ناحیه های ترافیکی وجود دارد.