ارزیابی تغییرات مکانی و تخمین کربن آلی خاک در مناطق خشک و نیمه خشک با استفاده از توابع انتقالی و امکان سنجی آن با داده های سنجش از دور (مطالعه موردی: منطقه نیشابور)

مناطق خشک و نیمه خشک بخش وسیعی از اراضی دنیا را تحت پوشش قرار می دهند و بخش اعظم ایران در این مناطق واقع شده است. متاسفانه مطالعات انجام شده و یافته های موجود در رابطه با وضعیت مناطق خشک و نیمه خشک به دلیل وسعت آن ها و و جود شرایط دشوار برای بررسی های میدانی و صحرایی بسیار اندک می باشد. با استفاده از داده های سنجش از دور می توان با صرف و قت و هزینه کمتر به اطلاعات دقیقتر و قابل اطمینان تری در رابطه با ویژگی های محیط و تغییرات آن ها در مکان و زمان دست یافت. از این رو در تحقیق حاضر به منظور بررسی امکان استفاده از تصاویر ماهواره ای با انگیزه ی دستیابی به مدلی مناسب برای پایش و مطالعه کربن آلی خاک منطقه خشک و نیمه خشک نیشابور و بررسی رابطه آن با خصوصیات خاک مورد ارزیابی قرار گرفت. روابط این پارامترها از طریق تجزیه و تحلیل رقومی ارزش های طیفی تصویر بررسی شدند نتایج نشان داد که انعکاس حاصل از کربن آلی خاک به دلیل مقدار کمتر از 2 درصد ناچیز بوده و بنابراین مدل حاصل از داده های زمینی برای تخمین قابل قبولی از آن مورد سنجش قرار گرفت. همچنین مدل پیشنهادی OC=1.98 -0.2 pH+ 0.01 Clay با 86/0 GMER= و23/1 GSDER= در محدوه ماده آلی خاک کمتر از 2 درصد برای خاک های منطقه مورد مطالعه از قابلیت ارزیابی بالایی برخوردارند.