نقش تنوع واریته ای و فناوری آبیاری در مواجهه با ریسک تولید گندم

در این مطالعه اثر تنوع ژنتیکی واریته های گندم و فناوری آبیاری بر ریسک و بهره وری تولید محصول گندم بررسی شده است. داده های مورد نیاز به صورت پیمایشی از زارعان دشت شهرکرد واقع در استان چهارمحال و بختیاری در سال زراعی 1387-1388 جمع آوری شد. سپس به منظور تعیین اثر تنوع واریته ای و فناوری آبیاری بر میانگین و واریانس تولید، تابع تولید تصادفی تخمین زده شد. به منظور تخمین این تابع، چندین فرم تابعی و نیز چندین روش تخمین مورد آزمون قرار گرفت و نهایتا تابع درجه دو انتخاب و به روش حداکثر درست نمایی تخمین زده شد. سپس از پارامتر های تخمینی حاصل جهت شبیه-سازی اثر متغیر های مورد مطالعه استفاده گردید.
نتایج حاصل از تخمینهای اقتصادسنجی نشان داد که غنای وار یته ای باعث افزایش بهره وری و کاهش واریانس تولید (ریسک) می شود. این موضوع در مورد کاربرد بذر های اصلاح شده و نوع فناوری آبیاری مورد استفاده نیز تایید شد. همچنین تصمیمات مبتنی برکم آبیاری و زمان بندی در مصرف آب منجر به افزایش ریسک تولیدی گردید. نتایج حاصل از شبیه سازی نیز مبین این مطلب است که کشت واریته های مختلف گندم راهبردی موثر در کاهش ریسک و افزایش بهره وری و رفاه زارعان است.