بررسی عملکرد تعادلی ایستا و پویا در کودکان کم شنوای شدید تا عمیق مادرزاد

مطالعات انجام شده از دهه 1900، اختلاف کودکان کم شنوای شدید و عمیق با کودکان هنجار در طیف گسترده ای از تمرینات حرکتی، به ویژه حفظ تعادل را نشان داده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی مهارت های تعادلی ایستا و پویا در کودکان کم شنوای شدید تا عمیق مادرزاد و مقایسه آن با کودکان هنجار هم سن صورت گرفت.
بررسی مقطعی حاضر روی 30 کودک کم شنوای شدید تا عمیق و 40 کودک هنجار 10-6 ساله انجام شد. ارزیابی مهارت های تعادلی با زیرآزمون تعادلی نه مرحله ای، نسخه دوم آزمون قابلیت حرکتی بروئینینکس اوسرتسکی انجام شد.
کودکان کم شنوا در هفت مرحله از آزمون، درصد ردی از 7/16 تا 0/100 درصد و گروه هنجار تنها در سه مرحله آزمون، درصد ردی از 5/2 تا 5/57 درصد داشتند که اختلاف آنها معنی دار بود(p<0/0001). بین دو گروه در دو مهارت ایستادن روی یک پا با چشم های بسته روی زمین و سپس روی تخته تعادلی، تفاوت معنی داری مشاهده شد(p<0/0001).
به نظر می رسد رشد مهارت های تعادلی ایستا نسبت به مهارت های پویا، دیرتر به وقوع می پیوندد. از آنجا که کودکان کم شنوای شدید تا عمیق نسبت به کودکان هنجار، در هر دو مهارت های تعادلی ایستا و پویا ضعیف تر عمل می کنند، ارزیابی رفتاری مهارت های تعادلی می تواند به شناسایی اختلالات تعادلی کمک نماید.