بسوی بی نامی شخصیت داستان در آثار لوکلزیو

شخصیت داستان در ساختار رمانهای کلاسیک دارای یک نام، فعالیت اجتماعی و وجهه روانشناسی بوده و با قرار دادن آن در مکان، زمان و داستان، رمان کلاسیک از آن شخصیت یک موجود دارای هستی می سازد. اما این وجهه روانشناسی شخصیت داستان توسط برخی از نویسندگان ادبیات مدرن زیر سئوال می رود. در واقع مفهوم جدید شخصیت داستان این وی‍ژگی روانشناختی را رد کرده و سبب ظهور یک خوانشگر خلاق می شود. در این چشم انداز ساختار شخصیتهای داستانهای لوکلزیو سوق می یابند و مسیری را بسوی بی نامی طی می کنند. در رویکرد سنتی که شخصیت داستان (پرسناژ) به عنوان ابزاری برای کشف و درک هویت بشر محسوب می شده، هم اکنون مطابق علوم مدرن بعنوان کنشگر ملاحظه می شود. از این رو، شخصیت داستان با توجه به شرکت در سپهر عمل داستان تعریف می شود.