تعیین اثر تراکنش حرکت ارتودنتیک دندان با دو نوع بافت پیوندی DFDBA و FDBA

آلوگرافت ها به عنوان جایگزین جهت پیوندهای استخوانی اتوژن مطرح هستند. در این مطالعه با تاکید بر بررسی هیستولوژی این مطلب ارزیابی شد که آیا این امکان وجود دارد که دندان را با نیروی ارتودنسی به درون بافت پیوندی DFDBA و FDBA حرکت داد؟ بنابراین تحقیق حاضر با هدف تعیین اثر تراکنش حرکت ارتودنتیک دندان با دو نوع بافت پیوندی DFDBA و FDBA صورت پذیرفت.
مطالعه تجربی حاضر بر روی چهار سگ انجام گرفت. در هر سگ چهار حفره در سطح مزیال پرمولر اول فک بالاو پایین ایجاد گردید.این حفره ها به طور مساوی با DFDBA وFDBAپر شدند. با استفاده از کویل NiTi با نیروی 150گرم دندان پرمولر اول به سمت مزیال حرکت داده شد.زمانی که این دندان به میانه ماده پیوندی رسید حیوانات کشته شده، ناحیه، مورد بررسی هیستولوژی قرار گرفت. جهت مقایسه میزان حرکت دندان ها از آزمون آماری ANOVA استفاده شد.
نتایج این مطالعه نشان داد که می توان دندان را با نیروی ارتودنسی به درون ماده پیوندی آلوگرافت حرکت داد. متوسط میزان حرکت دندان در پایان مطالعه در گروه DFDBA معادل11/0±6/2 و در گروه FDBA معادل12/0±4/2 گزارش گردید.. تحلیل ریشه در ناحیه یک سوم اپیکال هر دو گروه مشاهده شد.
بررسی حاضر نشان داد مواد پیوندی DFDBA و FDBA می توانند به عنوان جایگزین استخوان اتوژنوس جهت حرکت دندان به درون شکاف های فکی مورد استفاده قرار گیرند.