رابطه استفاده آسیب شناختی/ جبری از اینترنت با بروز علایم اضطراب و بیخوابی در میان اعضای هیئت علمی دانشگاه یزد

تحقیق حاضر با هدف تعیین رابطه میان استفاده آسیب شناختی از اینترنت و بروز علایم اضطراب و بیخوابی انجام شد. این پژوهش در قالب یک طرح پیمایشی و به صورت مقطعی انجام شده و جامعه آن شامل کلیه اعضای هیئت علمی (305 نفر) دانشگاه یزد بوده است که در یکی از 12 دانشکده های این دانشگاه به صورت تمام وقت تدریس می کرده اند. از این تعداد 96 نفر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها مقیاس استفاده جبری از اینترنت و فرم کوتاه پرسشنامه 28 سوالی سلامت عمومی گلدبرگ است. برای تحلیل داده ها از روش همبستگی مرتبه صفر پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه سلسله مراتبی استفاده شد. یافته ها نشان داد که میان استفاده آسیب شناختی از اینترنت به طور کلی، با بروز علایم اضطراب و بیخوابی (01/0 < p) و نیز مولفه های استفاده آسیب شناختی از اینترنت مانند اشتغال ذهنی (01/0 < p)، تعارض (01/0 < p) و مقابله (01/0 < p) با بروز علایم اختلال اضطراب و بیخوابی همبستگی مثبت معناداری وجود دارد. تحلیل رگرسیون خطی چندگانه با روش سلسله مراتبی نشان داد که متغیرهای اجتماعی جمعیت شناختی (مرحله اول) 3/5 درصد و متغیرهای پیش بین استفاده آسیب شناختی از اینترنت (مرحله دوم) 2/15 درصد از واریانس بروز علایم اضطراب و بیخوابی اعضای هیئت علمی را تبیین می کنند. با توجه به یافته های این پژوهش می توان استدلال کرد که استفاده جبری یا آسیب شناختی از اینترنت یک عامل نیرومند برای تهدید سلامت روانی و بروز علایم اضطراب و بیخوابی کاربران است. با توجه به این نتیجه، و به منظور کاهش آثار منفی استفاده آسیب شناختی از اینترنت بر سلامت روانی کاربران، مداخله های رفتاری به ویژه انگیزش برای تغییر الگوی استفاده کاربران از اینترنت از سوی سازمانهایی مانند دانشگاه ها ضروری به نظر می رسد.