برنامه ریزی راهبردی گردشگری در نواحی البرز مرکزی

امروزه رویکرد برنامه ریزی راهبردی با تاکید بیشتر بر مشارکت جوامع محلی، تقریبا در تمام کشورهای پیشرفته جهان رواج یافته و بر اساس آن انواع طرح های توسعه روستایی با اشکال و عناوین مختلف به اجرا گذاشته شده است. هدف از این مقاله تعیین نحوه به کارگیری فرایند برنامه ریزی راهبردی در برنامه ریزی گردشگری منطقه ای در ایران است. در این مقاله ابتدا مبانی نظری فرایند برنامه ریزی راهبردی در برنامه ریزی منطقه ای با تکیه بر توسعه گردشگری مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه با تکیه بر فرایند برنامه ریزی راهبردی و فنون پیشنهادی مرتبط با آن درباره فعالیت های گردشگری، یک مطالعه موردی (روستای افجه) صورت گرفته است. با استفاده از ماتریس(SWOT)، کلیه راهبردهای تدوین شده و سپس با استفاده از موقعیت قرارگیری روستا در نمودار (IE)نوع راهبرد متناسب با منطقه انتخاب شده است. نتایج حاصل از ترسیم اطلاعات به دست آمده از ماتریس ارزیابی عوامل داخلی، (46/2) و ماتریس ارزیابی عوامل خارجی، (1/3) می باشد. این بدان معنا است که روستای گردشگری افجه در خانه (I) قرار گرفته است که می بایست راهبردی محافظه کارانه مبتنی بر نگهداری و حمایت درونی اتخاذ شود. البته باید توجه داشت که به علت نزدیکی موقعیت روستا به خانه II، باید نگاهی به راهبردهای تهاجمی برای منطقه نیز داشت.