نتایج ریفرکتیو و آناتومیک فتوکواگولاسیون با لیزر دیود در مبتلایان به رتینوپاتی ناشی از نارسی

رتینوپاتی ناشی از نارسی از علل مهم نابینائی در نوزادان نارس می باشد که 4 درصد کوری کودکان را در کشورهای توسعه یافته و 40 درصد را در کشورهای درحال توسعه به خود اختصاص می دهد. هدف از این مطالعه گزارش نتایج ریفرکتیو و آناتومیک در مبتلایان به رتینوپاتی ناشی از نارسی که در دوره نوزادی تحت درمان با لیزر دیود قرار گرفته بودند، می باشد.
در این مطالعه مقطعی، 40 چشم از 20 بیماری که در فاصله سالهای 87-1383 با تشخیص رتینوپاتی ناشی از نارسی تحت درمان بافتوکواگولاسیون ترانس اسکلرال با لیزر دیود قرار گرفته بودند، از نظر مرحله رتینوپاتی قبل وبعد از درمان، وزن و سن موقع تولد، عوارض حین و بعد از عمل وریفوکشن فعلی مورد بررسی قرار گرفتند.
میانگین وزن موقع تولد بیماران 271± 923 گرم و میانگبن سن حاملگی موقع تولد بیماران 6/2 ±33/27 هفته بود. تمام بیماران در موقع لیزر درمانی دچار مرحله آستانه ای رتینوپاتی ناشی از نارسی بودند و در 15% موارد خونریزی مختصری بعد از لیزر درمانی ایجاد شده بود که خودبخود جذب گردیده بود. سن بیماران در موقع مطالعه 30/1± 13/4 سال بود و تمامی بیماران در موقع معاینه از نظر ساختمانی دارای شبکیه سالمی بودند. استرابیسم بیشتر از 20 پریسم در 10% بیماران وجود داشت و متوسط معادل کروی چشم های مورد مطالعه در موقع بررسی 38/3 ±31/2- دیوپتر بود.
نتیجه نهایی: فتوکواگولاسیون با لیزر دیود در تمامی بیماران منجر به پسرفت رتینوپاتی ناشی از نارسی شد، بعلاوه بررسی نتابج رفرکتیو، نزدیک بینی وآستیکماتیسم را در اکثر بیماران نشان داد.