جداسازی و تعیین هویت انگل لیشمانیا میجر و لیشمانیا تورانیکا در پشه خاکی فلبوتوموس پاپاتاسی ناقل اصلی لیشمانیوز جلدی روستایی در منطقه ی ترک

بیماری لیشمانیوز یکی از بیماری مهم مناطق گرمسیری در جهان و ایران می باشدکه علی رغم تلاش های گسترده برای ساخت واکسن تاکنون موفقیت آمیز نبوده و دیگر روش های متداول کنترل نیز نتوانسته است از گسترش روز افزون بیماری بکاهد. لذا شناخت و تعیین هویت انگل لیشمانیا در ناقل با استفاده از روش های نوین مولکولی هدف اصلی تحقیق است، تا بتوان با تعیین هویت انگل و دیگر خصوصیات اکولوژی و بیولوژی ناقل، برای کنترل بیماری به صورت منطقه ای برنامه ریزی کرد.

پشه خاکی ها با استفاده از تله چسبان و تله نورانی صید، سر و انتهای بدن پشه خاکی ها جدا و روی لام مونته و با استفاده از میکروسکوپ و کلید تشخیص تعیین گونه شدند. شکم و سینه برای استخراج DNÂ استفاده شد. انگل لیشمانیا با استفاده از ژن ÏTS-rDNÂ ردیابی و با روش آنالیز هضم آنزیمی (RFLP) و نیز تعیین توالی شناسایی شد.

از 168 پشه خاکی فلبوتوموس پاپاتاسی، تعداد 18 عدد دارای آلودگی لیشمانیایی بودند. دو گونه انگل لیشمانیا میجرو تورانیکا در فلبوتوموس پاپاتاسی در منطقه ترکمن صحرا تشخیص داده شد که این یافته ها و تشخیص دو انگل، پس از تکثیر ژن ÏTS-rDNÂ و با Nested PÇR و RFLP و تعیین توالی انگل لیشمانیا مورد تایید قطعی قرار گرفت.

لیشمانیا میجر به عنوان عامل و فلبوتوموس پاپاتاسی به عنوان ناقل اصلی لیشمانیوز جلدی روستایی در ایران و منطقه ترکمن صحرا با روش های نوین مولکولی مورد تایید مجدد قرار گرفت. یافت لیشمانیا تورانیکای غیربیماری زا در فلبوتوموس پاپاتاسی و مخازن حیوانی، می تواند نقش این انگل در دوام و پایداری سیکل بیماری را مطرح سازد.