تاثیر دیابت، اختلالات چربی، مصرف سیگار و برخی دیگر از عوامل خطرساز در زمان بقای جمعیت سالمند: مطالعه ی قند و لیپید تهران (1387-1377)

در جمعیت رو به افزایش سالمندان در ایران، پژوهش های آینده نگر پیرامون مسایل بهداشتی صورت نگرفته است. پژوهش حاضر، به منظور بررسی نقش عوامل تعیین کننده ی کاهش طول عمر سالمندان تهرانی انجام شد.

افراد بالای 60 سال شرکت کننده در مرحله ی مقدماتی مطالعه ی قند و لیپید تهران به مدت 10 سال پیگیری و وضعیت حیاتی آن ها ثبت شد. میزان مرگ و میر سنی، جنسی و میزان های خطر مرگ با استفاده از مدل رگرسیون کاکس ارایه گردید.

17% فوت در مردان (929/154) و 10% فوت در زنان (869/85) ثبت شد. مدل رگرسیون کاکس نشان داد که به طور متوسط دیابت 5/2 و 4/4 سال، و مصرف سیگار 6/6 و 5 سال از طول عمر زنان و مردان می کاهد. زنان سالمند با نمایه ی توده ی بدن بالاتر از 33 کیلوگرم بر مترمربع، 5/4 سال، و با اختلالات چربی خون 4 سال از طول عمرشان کاسته می شود. در گروه مردان، بومی تهران بودن 3 سال، افزایش فشار خون 3/3 سال و سابقه ی سکته ی قلبی، سکته ی مغزی یا مرگ ناگهانی در بین پدر، برادر یا فرزند پسر، 1/4 سال طول عمر را کمتر می نماید.

زنان با نمایه ی توده ی بدن بالاتر از 33 کیلوگرم بر مترمربع و اختلالات چربی خون و زنان سیگاری، بیشتر از دیگر زنان سالمند نیازمند مراقبت هستند، این نیاز در مردان سالمند دیابتی، سیگاری و آن ها که در خانواده سابقه ی سکته ی قلبی، مغزی یا مرگ ناگهانی در بین پدر، برادر یا فرزند پسر را دارند از دیگر همسالان بیشتر است.