بررسی کارایی مدل تابعیت ثابت و برآورد پارامترهای ژنتیکی وزن بدن گوسفند مهربان با استفاده از مدلهای تابعیت تصادفی

رکوردهای وزن بدن گوسفندان مهربان از هنگام تولد تا 365 روزگی، با استفاده از یک مدل تابعیت ثابت و انواع مدل های تابعیت تصادفی تجزیه و تحلیل شدند. آثار ثابت و تصادفی براساس چندجمله ای های لجندر از سن (استاندارد شده در دامنه 1- تا 1+) در مدل تابعیت تصادفی تک صفته منظور گردیدند. مقایسه بین مدل ها براساس مقدار لگاریتم تابع درست نمایی (LogL) و با استفاده از روش آزمون لگاریتم تابع درست نمایی (LRT) صورت گرفت. نتایج نشان داد که مدل تابعیت ثابت، مدل کارآمدی جهت تجزیه و تحلیل صات رشد نبوده و لازم است که غیریکنواختی اجزاء واریانس در دوره رشد حیوانات مدنظر قرار گیرد. براساس نتایج حاصله مدلی با درجات برازش 3، 3، 4 و 4 به ترتیب برای توابع کوواریانس ژنتیکی افزایشی مستقیم، ژنتیکی افزایشی مادری، محیطی دایمی حیوان و محیطی دایمی مادری به عنوان مدل مناسب جهت تجزیه و تحلیل رکوردها انتخاب گردید. براساس این مدل وراثت پذیری مستقیم پس از تولد افزایش یافته و در سن 270 روزگی حداکثر شد. وراثت پذیری مادری نیز پس از تولد افزایش یافته و در سن 120 روزگی حداکثر شده و پس از آن تا سن 365 روزگی به تدریج کاهش یافت. حداکثر همبستگی ها بین سنین مجاور بوده و میزان همبستگی ها در بیشتر موارد به موازات افزایش فاصله بین سنین رکوردگیری کاهش یافت. همبستگی ژنتیکی مستقیم و مادری بین وزن تولد با سایر سنین پایین و بین سنین دیگر متوسط به بالا بود.