تغییرات سطح سرمی نیتریک اکساید در مراحل مختلف ادم مغزی تروماتیک

نیتریک اکساید یکی از نوروترانسمیترهای مهم مغزی است که نقش بسیار مهمی در پاتوفیزیولوژی ایسکمی و ادم مغزی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح سرمی نیتریک اکساید در مراحل مختلف ادم مغزی ناشی از تروما و ارتباط آن با سطح هوشیاری و مقیاس اغمای گلاسگو (Glasgow Coma Scale: GCS) انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، بیماران دچار ترومای مغزی که حجم ضایعه فضاگیر موجود در توموگرافی رایانه ای مغز آنها کمتر از 25سی سی بود، به مدت چهارده روز از نظر بالینی و آزمایشگاهی پیگیری شدند. در تمام روزهای پیگیری، سطح GCS و در روزهای صفر (هنگام مراجعه)، هفتم و چهاردهم، سطح نیتریک اکساید سرم با روش Griess Reagent اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0 P< تجزیه و تحلیل شدند.
سطح سرمی نیتریک اکساید در بدو مراجعه به بیمارستان در بیماران با درجات مختلف GCS تفاوت معنی داری نداشت (7 GCS≤: 51/0 ± 61/7، 8 GCS=: 52/1 ± 65/9، 9 GCS≥: 95/0 ± 5/8 میکرومول در لیتر)؛ همچنین سطح سرمی نیتریک اکساید ارتباط معنی داری با سطح GCS در زمان های مختلف نشان نداد.
به نظر می رسد سطح سرمی نیتریک اکساید ارتباط معنی داری با سطح هوشیاری در بیماران آسیب تروماتیک مغزی ندارد. مطالعات بیشتر بر روی تغییرات موضعی نیتریک اکساید در مغز و مایع مغزی- نخاعی ضروری است.