ارتباط بین سطح فعالیت بدنی با برخی عوامل خطرزای کرونری قلب (CHD) در دانشجویان

توجه به سطح فعالیت بدنی در دانشجویان و برنامه ریزی دقیق برای ورزش و فعالیت بدنی و فراهم کردن امکانات و تسهیلات مناسب برای آنان ضرورتی انکار ناپذیر است. تحقیق حاضر برآنست که تاثیر سطح فعالیت بدنی را در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج بررسی کرده و در نهایت راه کارهایی را جهت افزایش سطح فعالیت بدنی و کاهش احتمال خطر بیماری های قلبی– کرونری ارائه دهد.
روش مطالعه به صورت نیمه تجربی بود، بدین منظور 60 نفر از دانشجویان بعنوان آزمودنی در تحقیق حاضر شرکت کردند، برای تعیین یک نمونه معتبر، از نمونه گیری آماری به صورت طبقه ای تصادفی با تخصیص متناسب انجام شد، سطح فعالیت بدنی آزمودنی ها از طریق پرسشنامه بک انجام گرفت و اندازه گیری نمونه های خونی و فشار خون و سایر اندازه گیری ها به ترتیب توسط کارشناسان انجام گرفت. سپس متغیرهای مورد نظر تحقیق یعنی درصد چربی بدن، توده چربی، فشارخون، کلسترول و تری گلیسرید با استفاده از برنامه کامپیوتری SPSS و با روش های آمار توصیفی و آمار t Student در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفت.
پس از بررسی نتایج، مشخص شد که همبستگی منفی و معنی داری بین سطح فعالیت بدنی با درصد چربی بدن، توده چربی بدن، میزان کلسترولTC، LDL-C خون، BMI در دانشجویان دختر و پسر و همچنین فشار خون سیستولی دانشجویان دختر وجود دارد (05/0 > pو78/0r=). در حالی که همبستگی معنی داری بین سطح فعالیت بدنی با میزان TG، HDL-C، نسبت TG/HDL-C خون در دانشجویان دختر و پسر و همچنین فشار خون سیستولی و دیاستولی در دانشجویان پسر و فشار خون دیاستولی در دانشجویان دختر وجود ندارد (22/0(r=.
با توجه به یافته های تحقیق نتیجه می گیریم فعالیت ورزشی در بهبود سلامت جامعه موثر است. اما جهت بالا بردن کیفیت و شیوه زندگی، فعالیت بدنی باید به صورت منظم و با شدت مناسب انجام گیرد، بنابراین سطوح فعالیت بدنی منظم و مناسب، باعث تغییرات مطلوبی در برخی از عوامل خطر ساز قلبی– عروقی می شود، که این تغییرات موجب افزایش سلامتی افراد جامعه می گردد.