بررسی پلی مورفیسم ژن های (IFN-γ R1(-611، IFN-γ(2109) و(IL-12B (-1188 با بیماری سل ریوی

. بسیاری از عوامل می توانند در پیشرفت بیماری سل دخیل باشند، اما فاکتور های ژنتیکی میزبان مهمترین نقش را در پیشرفت این بیماری دارند. یکی از این فاکتورهای ژنتیکی، پلی مورفیسم ژن های کد کننده ی سایتوکاین ها می باشد. مطالعات اخیر نشان می دهد که سایتو کاین هایی مانند IL-12 و IFN-γ نقش محوری را در تنظیم نوع، و میزان پاسخ های ایمنی در عفونت های مایکوباکتریومی بازی می کنند و موتاسیون در این ژنها شاید با استعداد ابتلاء به عفونت به سل ریوی مرتبط باشد. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی پلی مورفیسم ژنهای IFN-γ R1(-611)، IFN-γ(2109) و (IL-12B(-1188 و ارتباط آن با استعداد ابتلاء به سل در بین جمعیت ایرانی است.
این مطالعه به صورت موردی – شاهدی انجام شد. 30 بیمار مبتلا به سل (با اسمیر مثبت)، که در بخش های سل بیمارستان مسیح دانشوری تهران بستری شده بودند و 30 فرد سالم بدون سابقه ی سل برای این مطالعه انتخاب شدند و ژنوتیپ ژن های مذکور با استفاده از روش PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفت. محصولات PCR با استفاده از آنزیم های محدود الاثر برش داده شدند. نتایج حاصل از هضم با استفاده از نرم افزار SPSS و تعادل هاردی – واینبرگ آنالیز شد.
نتایج بدست آمده ارتباط معنی داری را در ناحیه ی 611- از ژن IFN-γ R1 و 1188- از ژن IL-12B بین دو گروه شاهد و بیمار نشان داد (05/0>p) اما این ارتباط در مورد IFN- γ (2109) دیده نشد.
وجود موتاسیون در ناحیه ی 611- از ژن IFN-γ R1 و 1188- از ژن IL-12B احتمالا می تواند حساسیت افراد را در برابر عفونت مایکوباکتریوم افزایش دهد و تعیین ژنوتیپ این نواحی می تواند در شناسایی افراد با ریسک بالای ابتلاء مورد استفاده قرار گیرد.