بررسی هوش هیجانی و همبستگی آن با برخی متغیرهای جمعیت شناختی در پرستاران بالینی شاغل در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال 1389

از آنجا که پرستاری نوعی کار هیجانی محسوب می شود، لذا پرستاران بایستی توانایی تشخیص و مدیریت هیجانات و احساسات خود و مدد جویان و برقراری ارتباطات اجتماعی مناسب و همدلانه را داشته باشند. این توانائی ها بخشی از عوامل تشکیل دهنده ی هوش هیجانی هستند. این مطالعه با هدف تعیین میزان هوش هیجانی، مولفه ها و عوامل آن و نیز همبستگی آن با برخی متغیرهای جمعیت شناختی در پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال1389 انجام گردید.

نوع مطالعه توصیفی همبستگی بود که با استفاده از روش سرشماری 344 پرستار وارد مطالعه گردیدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق آزمون معتبر و پایای «هوش هیجانی بار-آن» جمع آوری و با نرم افزار SPSS تحلیل گردید. برای توصیف یافته ها از شاخص های میانگین و انحراف معیار و برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون تی و آنالیز واریانس استفاده شد.

6/86 درصد از نمونه ها زن و 4/13 درصد مرد بودند. اکثریت پرستاران (8/77 درصد) از نظر هوش هیجانی در سطح خوب قرار داشتند. از پنج مولفه ی هوش هیجانی، مولفه ی بین فردی با میانگین و انحراف معیار 50/12± 02/77% بالاترین امتیاز را دارا بود. در بین عوامل پانزده گانه ی هوش هیجانی بیشترین امتیاز به ترتیب مربوط به عوامل مسئولیت پذیری اجتماعی با میانگین 14/14±16/82، همدلی 74/13±84/76 و روابط بین فردی 64/15±59/73 بود. هوش هیجانی با متغیرهای جمعیت شناختی جنسیت، سابقه ی کار، وضعیت تاهل، دانشگاه محل تحصیل و مدرک تحصیلی همبستگی نداشت.

پرستاران مورد مطالعه از نظر هوش هیجانی در سطح خوبی بودند. هر چند که آنها از هوشمندی هیجانی بالائی در عوامل همدلی، مسئولیت پذیری اجتماعی و روابط بین فردی برخوردار بودند ولی ارتقای سایر مهارت های این هوش از جمله حل مسئله، کنترل تکانش و تحمل فشار روانی به دلیل اهمیتی که در حوزه مراقبت پرستاری دارند، ضروری است. برگزاری کلاس های آموزشی توسط متخصصین مربوطه برای ارتقای این مهارت ها توصیه می گردد.