ارزیابی جایگاه شورای اسلامی شهر در مدیریت شهری با تاکید بر شهر پیشوا

با در نظرگرفتن سیر طبیعی و تاریخی تکوین مدیریت شهری در شهرهای ایران که می توان آن را به تشکیل بلدیه و انجمن ها در سال های قبل از پیروزی اتقلاب اسلامی تعریف نمود، شاید بتوان چنین بیان کرد که مدیریت شهری و انجمن های شهری به عبارت امروزی شوراهای اسلامی شهرها در جهت بهبود وضعیت کالبدی فضای شهرها می بایست تلاش های ارزشمندی انجام دهند. با تشکیل شوراهای اسلامی شهر و روستا در اواخر سال1377و شروع فعالیت آن از اردیبهشت1378یک نهاد جدید به مجموعه نهادها و سازمان های مدیریت شهری ایران افزوده شد که دارای دو رکن(شورای شهر و شهرداری)می باشد و تقریبا ساختار مدیریت شهری کشورهای توسعه یافته نیز این چنین است، لیکن ساختار آن درایران این گونه نمی باشد. سوال اصلی این تحقیق به شرح زیر است: جایگاه شورای اسلامی در مدیریت شهری کجاست؟ با بررسی مفهوم شهر، مدیریت و مدیریت شهری و همچنین بررسی نظریه های، مدیریت مداری شهری، اقتصاد سیاسی، سیکل چرخشی محلات شهری وبروکراسی شهری(شکوهی،1373،ص436)و هم چنین شوراهای اسلامی شهر از منظر مختلف برای رسیدن به یک پاسخ منطقی پرداخته شده است. در قسمت میدانی مطالعه با طرح2فرضیه که درآنها مجموعه قوانین شوراها درراستای تحقق مدیریت شهری توسط شورای شهرو همچنین میزان تمایل شورای شهر به مشارکت شهروندان در نظام برنامه ریزی و مدیریت شهری طرح شده بود، مورد آزمون قرار گرفت. با توجه به جدول مورگان حجم نمونه این تحقیق382نفر می باشد.که به روش نمونه گیری خوشه ایانجام گرفته است وبا بهره گیری ازآمار و توصیف ویژگی های آماری وبا استفاده از نرم افزارSPSSاز روش توصیفی، استنباطی استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده های آماری نیز از روش«خی دو» انجام گرفته است. نتایج این مطالعات نشان داد که: نقش و جایگاه شوراها در ساختار مدیریت شهر با وجود قوانین فعلی دارای ابهامات زیادی است. هر چند زمینه های خوبی برای مشارکت مردم در این امر، در قانون دیده شده است، اما کافی نیست. به عبارت دیگر باعدم انجام تغییرات در قوانین مذبورتحقق مدیریت شهری واحد، و افزایش مشارکت شهروندان در نظام برنامه ریزی و مدیریت شهری ایران امری سخت و دشوار خواهد بود. بیشتر افراد به مشارکت نگاه مثبتی دارند اما راه کارهای ان را یا نمی دانند یا موانعی در راه است که مقوله مشارکت، ابتر مانده است.