اثرات محافظتی عصاره برگ گیاه گزنه بر تخریب ناشی از دیابت ساختمان مخاط روده باریک موش صحرایی

گزنه از گیاهان دوپایه است که در طب سنتی ایران به عنوان ضد دیابت معرفی شده است. از آنجائیکه اختلال تنظیم متابولیکی ناشی از دیابت سبب بروز تغییرات پاتوفیزیولوژیک ثانویه در ارگانهای متعدد بدن می شود، لذا این مطالعه به منظور تعیین اثرات محافظتی عصاره برگ گیاه گزنه بر ساختمان مخاط روده باریک بدنبال اثر ضد دیابتی آن انجام شد.

در این مطالعه تجربی از دو گروه 7 تایی موشهای صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با وزن 300-250 گرم استفاده شد. ابتدا موشهای صحرایی تحت تاثیر تزریق50mg/kg استرپتوزوتوسین از طریق ورید دمی قرار گرفتند. حیوانات با قند خون ناشتای بیشتر از250mg/dl، بعنوان دیابتی انتخاب شدند. گروه دیابتی به وسیله عصاره آبی برگ گزنه تحت درمان قرار گرفت (4mg/kg) روزانه بصورت زیر جلدی و گروه دیابتی دیگر به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. دو ماه پس از درمان حیوانات، نمونه خون و بافت روده تهیه شد و به منظور بررسی پارامترها توسط هیستولوژیست رویت گردید.

قند خون در گروه تحت درمان از mg/dl 400±54.2 بهmg/dl 78.9±11.9 کاهش یافت (0004/0>p). در حالیکه در گروه کنترل تغییری مشاهده نشد. در گروه کنترل، بر خلاف گروه تحت درمان، نکروز و انفیلتراسیون سلولهای منونوکلئر و بافتهای آسیب دیده مشاهده شد. اپیتلیوم و غدد لیبرکون تخریب شده، پرزها کوتاه و آتروفی شدند، خونریزی و اگزودای فراوان دیده شد.

نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره گیاه گزنه موجب محافظت مخاط روده باریک می شود.