فراگیر شدن بکارگیری انرژی خورشیدی بزودی محقق می شود؟

بسیاری از ما احتمالا داستان استفاده ارشمیدس، دانشمند و مخترع بزرگ یونان قدیم از انرژی حرارتی خورشید که با نصب تعداد زیادی آئینه های کوچک مربعی شکل در کنار یکدیگر و بر روی یک پایه متحرک، اشعه خورشید را از راه دور روی کشتی های رومیان متمرکز ساخته و به این ترتیب آنها را به آتش کشیده است، شنیده ایم. داستانی که ایده آن هنوز هم می تواند جذاب باشد. به هرحال تقریبا همه ما تاکنون لذت گرم شدن پوست بدنمان را در زیر تابش مستقیم نور آفتاب تجربه کرده ایم. هر متر مربع می تواند هزار وات انرژی تابش شده از خورشید را جذب کند که این عدد معادل گرمای یک بخاری کوچک قابل حمل در خانه ها است. یک سطح سیاه می تواند با کارایی نزدیک به 100 درصد این انرژی را جذب کند، همانند یک صفحه پنل خورشیدی که این گرمای تابشی را به جریان برق تبدیل می کند. انرژی خورشیدی یک انرژی در دسترس و فراوان است که در صورت پوشاندن یک درصد از بیابان های کره زمین، می تواند همه انرژی الکتریکی مورد نیاز انسان ها را تامین کند.
خورشید ما یک راکتور هسته ای بسیار عظیم طبیعی است که ماده در آن بر اثر همجوشی هسته ای به انرژی تبدیل می شود. هر روز حدود 350 تن از جرمش به تابش تبدیل می شود و دمای داخلی آن حدود 15 میلیون درجه سانتیگراد است. با اندازه گیری تابش خورشیدی در بالای جو زمین می توان قدرت دریافتی کل انرژی خورشید را محاسبه کرد که حدود 18 میلیارد مگاوات است. در ادامه در مورد چند مفهوم تجربی در مورد این انرژی از تامین گرمای خانه ها تا خودروهای خورشیدی، گفتگو می کنیم.