اثر بخشی آموزش راهبردی برنامه ریزی عصبی کلامی بر سازگاری زناشویی

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش راهبردی برنامه ریزی عصبی کلامی (ان.ال.پی) بر میزان سازگاری زناشویی زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان در سال 1388 بود. برای انجام این هدف، از میان زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان، 30 زوج که تمایل به شرکت در جلسات آموزشی داشتند، به عنوان نمونه انتخاب شدند و آزمون مقیاس سازگاری زناشویی اسپاینر (1976) را تکمیل کردند. پس از اجرای پیش آزمون، 15 زوج در گروه آزمایش و 15 زوج در گروه گواه به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه آموزش راهبردی برنامه ریزی عصبی کلامی دریافت کرد. مداخلات، ترکیبی از الگوهای «ان.ال.پی» شامل هدف گذاری، اصول ارتباط، جایگاه های ادراکی، الگوی متا، سطوح منطقی عصبی زبانی و اصول سازگاری بود. پس از اتمام مداخلات، آزمودنی های هر دو گروه دوباره با مقیاس اسپاینر مورد آزمون قرار گرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS 15 و روش تحلیل کوواریانس بررسی شد. یافته های پژوهش تفاوت معناداری را بین نمره سازگاری زناشویی پیش آزمون و پس آزمون در گروه آزمایش نشان داد (01/0 P<). اما بین سازگاری زناشویی زنان و مردان در پس آزمون تفاوت معناداری مشاهده نشد.