وجوه و توسعه معنایی آیات قرآن در اندیشه علامه طباطبایی

از منظر علامه طباطبائی، آیات قرآن دارای وجوه معنایی است که در دو جهت معناشناسانه و آسیب شناسانه توسعه می یابند. در بعد معنا شناسانه وجوه و بطون معنایی، امری نسبی و در گرو متغیرهای مرتبط با متن و فرد مفسر است. اما بعد آسیب شناسانه ناظر به مسئله تفسیر به رای و شامل وجوه معنایی گوناگونی است که مبتنی بر ضوابط و مبانی صحیح فهم و مستند به دلایل نقلی یا عقلی نیست. از نظر علامه، تفسیر به رای و ارائه وجوه ناصواب معنایی از آیات، محصول به کار نبستن مبانی و قواعد صحیح تفسیری و دوری از آموزه های قرآن و عترت است. در اندیشه علامه، وجوه پذیری قرآن به معنای کثرت قرائت ها و برداشت ها از متن آن گونه که برخی از اندیشوران غربی می انگارند نیست؛ بلکه ناظر به دو بعد معناشناسانه و آسیب شناسانه است که پذیرش اولی و نفی دومی بر اساس سیری روشمند و با توجه به اصول و قرائن لفظی، نقلی و عقلی صورت می پذیرد.