بررسی وضعیت مدیریت فاضلاب شهری ایران

صنعت آب و فاضلاب کشور در افقی 20 ساله (1384 ~ 1404)، چشماندازهای مطلوب خود را تعریف کرده است که مهم ترین آن دسترسی و برخورداری %60 جمعیت شهری به سامانه های جمع آوری و تصفیه فاضلاب می باشد. هدف این مطالعه ارائه وضعیت موجود مدیریت فاضلاب شهری در ایران و اجرای طرح های ایجاد شبکه جمع آوری و ساخت تصفیه خانه فاضلاب و شناسایی مهم ترین محدودیت ها بر سرراه اجرای این طرح ها می باشد.
پرسشنامه هایی به شرکت های آب و فاضلاب 1016 منطقه شهری ارسال گردید، به طوری که نتایج ارائه شده در این مقاله بر اساس محتویات پرسشنامه ها می باشد.
نتایج این مطالعه بیانگر آن است که در حال حاضر دو روش چاه جاذب و شبکه جمع آوری برای مدیریت فاضلاب انسانی و چهار روش چاه جاذب، شبکه جمع آوری و معابر عمومی با / بدون جوی، جهت مدیریت فاضلاب بهداشتی بکار گرفته می شود. در حال حاضر در ایران در حدود 18% مناطق شهری، بخشی از شهر تحت پوشش شبکه جمع آوری فاضلاب می باشند که بسیار کمتر از کشورهای با درآمد متوسط است. با این حال با تکمیل طرح های در حال اجرا، این مقدار به میزان 19% افزایش می یابد و به 37% می رسد. همچنین در 09/19درصد از کل مناطق شهری طرح های ساخت تصفیه خانه در حال اجراست.
مدیریت کنونی فاضلاب در 47/42% شهرها بیش از 50% سطح شهر و در 42/52% شهرها بیش از 50% جمعیت شهری ایجاد مشکلات حاد ناشی از آن می باشند. جهت تکمیل پروژه های در حال اجرا محدودیت هایی هم وجود دارد که مهمترین آنها جنس نامناسب زمین و کم عرض بودن معابر می باشد.