تاثیر تجویز ترانکسامیک اسید بر خون ریزی بعد از اعمال جراحی پیوند عروق کرونر

تجویز پیرامون عمل ترانکسامیک اسید خون ریزی و ترانسفوزیون را پس از اعمال جراحی قلبی کاهش می دهد، ولی نتایج در شرایط مختلف متفاوت بوده و از طرفی زمان مناسب تجویز دارو برای حصول به نتیجه مطلوب تر مشخص نیست. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر ترانکسامیک اسید در کاهش درناژ و نیاز به ترانسفوزیون خون در بیماران کاندیدای عمل جراحی اولیه پیوند عروق کرونر و هم چنین تعیین زمان مناسب تجویز این دارو می باشد.
در یک کارآزمایی بالینی آینده نگر دوسوکور 150 بیمار کاندیدای عمل جراحی اولیه پیوند عروق کرونر مطالعه شدند. بیماران به صورت تصادفی به سه گروه B، mg/kg10 ترانکسامیک اسید قبل، گروه A، همان مقدار دارو پس از بای پس قلبی ریوی و گروه C نرمال سالین تقسیم شدند. میزان نیاز به خون آلوژنیک و میزان درناژ لوله های سینه ای ثبت گردید.
گروه پلاسبو (گروه C) درناژ خونی بیش تری در طول 12 ساعت اول بعد از عمل داشت (288±501 در مقابل 184±395 در گروه B و 181±353 میلی لیتر در گروه A، 004/0P=). گروه پلاسبو هم چنین درناژ بعد از عمل بالاتری داشت (347±800 در مقابل 276±614 در گروه B و 228±577 میلی لیتر در گروه A، 001/0P=). میزان نیاز به خون آلوژنیک نیز در گروه کنترل نسبت به دو گروه دیگر بیش تر بود (001/0P=).
در بیماران انتخابی کاندیدای عمل جراحی پیوند اولیه عروق کرونر، تجویز تک دوز ترانکسامیک اسید قبل و بعد از بای پس قلبی ریوی تاثیر یکسانی دارد.