بررسی دیدگاه های پزشکان عمومی در خصوص شیوه های اجرا و ارزیابی برنامه های آموزش مداوم

چون هدف نهایی آموزش مداوم تغییر در رفتارحرفه ای پزشکان است بر آن شدیم تا دیدگاه های پزشکان عمومی درمورد روش های مختلف اجرای برنامه های آموزش مداوم، انواع برنامه ها ونیز شیوه های مختلف ارزیابی برنامه را بررسی کنیم تا با استفاده از نتایج آن بتوانیم فعالیتهای آموزش مداوم را بگونه ای تدوین نمائیم که مورد قبول واستفاده کلیه فراگیران واقع شود.
در این مطالعه توصیفی – مقطعی تعداد 122 نفر پزشک عمومی مشمول قانون آموزش مداوم استان یزد به طور تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه ای شامل سوالاتی درخصوص مناسب ترین روش اجرا، انواع برنامه های مورد ترجیح ایشان ونیز مطلوب ترین روش ارزیابی برنامه ها، توزیع و بعد از تکمیل جمع آوری گردید واطلاعات در محیط نرم افزار SPSS به کامپیوتر داده شد.
از 121 پزشک عمومی مورد مطالعه 4/69% مرد و 2/43% دارای مطب بودند و 1/64% درشهریزد فعالیت داشتند. به نظر 2/36% از پزشکان، آموزش غیر حضوری مناسب ترین روش اجرا بوده است و 4/28% انان نیز آموزش حضوری از طریق سخنرانی را ترجیح دادند.
1/26% از آنان درمیان انواع برنامه های آموزش مداوم، خود آموزی و 8/21% نیز کارگاه و برنامه مدون را ترجیح دادند. بنظر 2/48% از پزشکان پرکردن برگه ارزشیابی مطلوب ترین روش ارزیابی برنامه بوده و 9/20% از آنان نیز با پروژه تحقیقاتی درخصوص برنامه موافق بودند.
با توجه به نتایج به دست آمده شیوه های اجرای برنامه های آموزش مداوم نیاز به بازنگری داشته و باتوجه به مشغله زیاد پزشکان و به منظور تعطیل نشدن فیلدهای درمانی، رواج هرچه بیشتر روش های غیر حضوری مانند خودآموز و نیز برای حل مشکلات حرفه ای آنان برنامه های عملی مانند کارگاه توصیه می شود.