بررسی اثر کوتاه مدت نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن بر کبد و کلیه در موش های ماده نژاد Balb/C

با توجه به تولید روزافزون نانوذرات مغناطیسی و کاربردهای مفید آن در سیستم های بیولوژیک، تاکنون مطالعات کمتری در زمینه اثرات جانبی این مواد بر بدن جانداران صورت گرفته است.
در تحقیق حاضر، اثر یک بار تزریق درون صفاقی دوزهای مختلف (300mg/kg و 200، 100، 50) نانوذرات اکسید آهن (Fe3o4) پوشش دار شده با DMSA (دی مرکپتو سوکسینیک اسید) بر عملکرد کبد و کلیه در پاسخ به جذب نانوپارتیکل ها به این اندام ها، پس از گذشت چهار روز از تیمار، مورد بررسی قرار گرفت.
نفوذ و تجمع نانوذرات در بافت کبد و کلیه به صورت دانه های آبی تیره با رنگ آمیزی آبی پروس در مقاطع بافتی نمونه های تیمار شده، بدون هیچ اختلال بافتی نسبت به گروه شاهد، مشاهده گردید. میانگین مقادیر آنزیم های SGOT، SGPT، LDH، پروتئین آلبومین، اسید اوریک، اوره و کراتینین اختلاف معنی داری با گروه شاهد نشان نداد؛ اما میانگین تعداد سلول های خونی در گروه های تیمار بالاتر از 50mg/kg نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافت. در طول مدت آزمایش هیچ مرگ و میری در حیوانات مشاهده نشد.
با توجه به این نتایج، کاربرد کوتاه مدت نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن با پوشش DMSA در موارد پزشکی و بیولوژیک سمیت خاصی در بدن ایجاد نمی نماید.