وضعیت پذیرش دانشجو در آموزش عالی ایران از دیدگاه دانشجویان دانشگاه های دولتی شهر تهران، اعضای هیات علمی سازمان سنجش و مسئولان ذی ربط آموزش عالی

شناسایی وضعیت پذیرش دانشجو در نظام آموزش عالی ایران از دیدگاه دانشجویان دانشگاه های دولتی شهر تهران، اعضای هیات علمی سازمان سنجش آموزش کشور و مسئولان ذیربط آموزش عالی، زمینه انجام این تحقیق می باشد.
هدف از انجام این تحقیق سنجش و مقایسه دیدگاه سه جامعه فوق، نسبت به شیوه ها وعوامل وضع موجود (شیوه آزمون متمرکز، شیوه آزمون فراگیر و عوامل معدل کتبی، نمره علمی، سهمیه ها و جنسیت) و سایر شیوه ها و عوامل موثر (شیوه آزمون غیر متمرکز، عوامل سوابق تحصیلی، هوش و استعداد تحصیلی) است.
روش تحقیق از نوع توصیفی، پیمایشی و نمونه آماری براساس جدول مورگان و نیز انتساب متناسب برای دانشجویان سه دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه شهید بهشتی و دانشگاه علامه طباطبایی به تعداد 346 نفر می باشد. همچنین تمامی اعضای هیات علمی و مسئولین ذیربط آموزش عالی نیز در نظر گرفته شده اند.
یافته های تحقیق نشان می دهد اکثریت دانشجویان با شیوه برگزاری آزمون (متمرکز، فراگیر) موافق بوده واعضای هیات علمی و مسئولین نیز با شیوه آزمون متمرکز موافق و با شیوه آزمون فراگیر مخالف می باشند. همچنین تفاوتی بین دیدگاه دانشجویان، اعضای هیات علمی و مسئولین نسبت به شیوه آزمون متمرکز، شیوه آزمون فراگیر و معدل کتبی، نمره علمی، سهمیه ها وپذیرش جنسیت وجود ندارد. از طرف دیگر براساس نتایج بدست آمده از تفاوت دیدگاه سه جامعه می توان گفت که اعضای هیات علمی و مسئولان نسبت به شیوه آزمون غیر متمرکز دیدگاهی یکسان دارند ولی دانشجویان نسبت به شیوه آزمون غیرمتمرکز با دو جامعه دیگر دیدگاهی متفاوت دارند.
براساس دیدگاه اعضای هیات علمی و دانشجویان در پاسخ به سوالات مربوط به سهمیه ها مشخص است که وجود برخی سهمیه ها موجب بروز مشکلات عدیده ای از جمله ناراحتی و رنجش دانشجویان، عدم هماهنگی آنها در کلاسهای درس و... است، لذا ادغام این سهمیه ها با هم یا اعمال آنها به صورت ظرفیتی اضافی در آزمون سراسری موجب رفع مشکلات و نگرانی ها خواهد بود. از طرف دیگر سه جامعه مسئولان، اعضای هیات علمی و دانشجویان به ترکیبی از آزمون متمرکز و سوابق تحصیلی در آزمون سراسری تاکید داشته اند لذا نباید از هریک از آنها به تنهایی در آزمون سراسری استفاده نمود.