بکارگیری تخیمن پارامتر برای بهبود شاخص های ارتباطی در رگرسیون لجستیک باینری

هدف از این مقاله، تخمین پارامترهای مدل رگرسیون لجستیک باینری به منظور حداکثرسازی تابع لگاریتم درست نمایی با بهبود شاخص های ارتباطی است. در این مقاله پس از معرفی گامهای تخمین پارامتر، نحوه محاسبه شاخص های ارتباطی با استفاده از دو روش تعداد تطابق و میزان درجه عضویت بیان شد. منظور از شاخص های ارتباطی، شاخص هایی است که تعداد وقوع پاسخ موفقیت در مقابل پاسخ شکست را برای تعداد مشخصی آزمایش مستقل برنولی نشان می دهد. با استفاده از هردو روش، مقادیر این شاخص ها تا رسیدن به نقطه همگرایی ضرایب رگرسیونی(شرط توقف الگوریتم) محاسبه شده که مقایسه نتایج دو روش بیانگر عدم بهبود در مقادیر شاخص های ارتباطی با روش تعداد تطابق و افزایش این شاخص ها در هر تکرار تا رسیدن به نقطه همگرایی پارامترها با استفاده از روش درجه عضویت است. لذا جنبه نوآوری این پژوهش، ارائه روشی جدید برای بهبود شاخص های ارتباطی به همراه حداکثرسازی لگاریتم درست نمایی می باشد.