بررسی عوامل موثر بر شکل و زمان پالس تنش قائم در لایه های آسفالتی

با توجه به طبیعت ویسکو الاستیک مخلوط های آسفالتی، سختی این مصالح در روش های جدید مکانیستیک-تجربی با استفاده از نمودار مرجع مدول دینامیکی بیان می شود، که تابعی از درجه حرارت و نرخ بارگذاری است. بنابراین، به منظور تعیین دقیق مدول دینامیکی مصالح با استفاده از نمودار مرجع علاوه بر درجه حرارت مخلوط آسفالتی باید فرکانس یا زمان اعمال پالس تنش قائم به دقت تعیین و پس از انتخاب مدول دینامیکی مخلوط آسفالتی روسازی به روش شبه الاستیک تحلیل و پاسخ های بحرانی تعیین شود. با توجه به تحقیقات انجام شده، تا کنون در خصوص تعیین شکل و زمان پالس تنش قائم در لایه آسفالتی، اتفاق نظر عمومی بین پارامترهای موثر بر این دو پارامتر وجود ندارد. بنابراین، هدف این مقاله بررسی پارامتریک عوامل موثر بر پالس تنش قائم در عمق های مختلف لایه آسفالتی است. عوامل بررسی شده در این مقاله شامل مدول ارتجاعی خاک بستر، مدول ارتجاعی لایه آسفالتی، نسبت مدول ارتجاعی لایه اساس به لایه آسفالت، ضخامت لایه اساس، ضخامت لایه آسفالت و نوع محور عبوری می باشند. برای این منظور از نظریه الاستیک چند لایه ای برای تحلیل روسازی و بررسی نقش هر یک از پارامترهای ذکر شده روی شکل و زمان پالس تنش قائم بهره گیری شده است. مطالعات انجام شده نشان می دهند که ضخامت لایه آسفالت، نسبت مدول ارتجاعی لایه اساس به لایه آسفالت و همچنین عمق نقطه مورد نظر در داخل لایه آسفالتی، بیشترین تاثیر را روی شکل و مدت زمان پالس تنش قائم دارند. علاوه بر این عوامل، عواملی مانند ضخامت لایه اساس و نوع محور نیز تا اندازه ای روی شکل پالس تنش قائم در نقاط مختلف لایه آسفالتی تاثیر گذار هستند و تاثیر مدول ارتجاعی خاک بستر روی پالس تنش قائم قابل صرف نظر کردن است.