اثر پیش تیمار اسمزی برمولفه های جوانه زنی بذر ارقام گوجه فرنگی (Lycopersicom esculentum Mill.)

به منظور بررسی اثر پیش تیمار اسمزی بر جوانه زنی بذرهای گوجه فرنگی، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران در سال 1389 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل ارقام گوجه فرنگی ergon، normaو ravista و پنج پیش تیمار شامل پلی اتیلن گلایکول (PEG6000)، کلرید پتاسیم (KCl) با غلظت های پنج و10 درصد، آب خالص و تیمار شاهد بود. نتایج نشان داد که حداکثر طول ریشه چه و ساقه چه تحت تیمارهای رقم و پیش تیمار با غلظت 10 درصد پلی اتیلن گلایکول و رقم ergon بدست آمد، اما بیشترین طول گیاهچه در رقم ergon حاصل شد. بیشترین نسبت طولی ریشه به ساقه چه (R/S) تحت پیش تیمار توسط پلی اتیلن گلایکول با غلظت های پنج و10 درصد در رقم ergon مشاهده شد. حداکثر نسبت وزن تر و خشک ریشه چه به ساقه چه (R/S) به ترتیب با پرایم نمودن توسط آب خالص و کلرید پتاسیم (KCl) با غلظت های پنج و 10 درصد نتیجه شد. بیشترین تعداد جوانه عادی و تعداد کل بذر جوانه زده به ترتیب در رقم ravista با پیش تیمار آب خالص و پلی اتیلن گلایکول حاصل شد. حداکثر سرعت جوانه زنی تحت تیمار های رقم و پرایمینگ به ترتیب با پیش تیمار پلی اتیلن گلایکول با غلظت 10 درصد و رقم ergon بدست آمد. بیشترین و کمترین درصد جوانه زنی به ترتیب در ارقام ravista و norma نتیجه شد. در حالی که حداکثر وزن تر ریشه چه و ساقه چه به ترتیب با پیش تیمار کلرید پتاسیم با غلظت 10 درصد حاصل گردید. بیشترین شاخص ویگور یک با پیش تیمار پلی اتیلن گلایکول در غلظت 10 درصد در رقم ravista و کلرید پتاسیم در غلظت پنج درصد در رقم norma و بیشترین شاخص ویگور دو نیز مربوط به پلی اتیلن گلایکول در غلظت پنج درصد در رقم ergon حاصل شد.