کنترل پیچش ساختمان های یک طبقه نامتقارن جرمی توسط میراگرهای اصطکاکی

مطالعات گذشته حاکی از عملکرد مثبت میراگرهای اصطکاکی در کنترل پیچش سازه های نامتقارن است. هدف از این مطالعه تعیین پارامترهای موثر و مقدار آن ها در کنترل پیچش سازه ی نامتقارن جرمی توسط میراگرهای اصطکاکی است. برای این منظور ساختمان های فولادی براساس یک مدل متقارن پایه و به ازای خروج از مرکزیت های مختلف جرمی، توزیع های مختلف میراگر و مشخصات میراگر اصطکاکی و مهاربندهای متصل به میراگر اصطکاکی توسط نرم افزار O p e n S e e s مدل شده و مورد تحلیل قرار گرفته اند. پاسخ های حاصل از ساختمان مجهز به میراگر برای حالات مختلف توزیع مقایسه شده اند و پارامترهای موثر و مقدار آن ها در رفتار نظیر حالات بهینه ی وضعیت قرارگیری میراگرها، بار لغزشی بهینه ی میراگر اصطکاکی، مهاربند متصل به میراگر اصطکاکی مورد مطالعه قرار گرفته است. در نهایت می توان نتیجه گرفت چنانچه پارامترهای ذکرشده در حالت بهینه در سازه ی نامتقارن مورد استفاده قرار گیرد، میراگرهای اصطکاکی توانایی کنترل پیچش ضعیف و قوی سازه های نامتقارن را دارند.