تاثیر دامنه خمیری خاک (PI) بر مقاومت کششی و فشاری خشتهای تثبیت شده با سیمان برای استفاده در حفاظت از سازه های خشتی

خشت یکی از مصالح اصلی تشکیلدهنده ساختار بسیاری از آثار تاریخی در ایران است. لزوم حفاظت و مرمت این آثار، به تبع خود ضرورت مطالعه و بررسی درباره خشت را مطرح می کند و این ضرورت زمانی بیشتر احساس می شود، که برای انتخاب یک ترکیب مناسب و بهینه جهت تثبیت آن، به دنبال جواب و رابطه باشیم. از آنجا که در دانش مهندسی ساختمان به جای بیان مقدار رس در خاک، از دامنه خمیری (PI) استفاده می شود و با توجه به اینکه یکی از شاخص های اصلی در خاک مناسب جهت خشت زنی، همین دامنه خمیری است، احساس می شود که مقدار آن بتواند بر میزان مقاومت پس از تثبیت خشت با سیمان نیز تاثیرگذار باشد، که این پژوهش در پی دستیابی به این رابطه است.
بررسی حاضر در قالب یک پژوهش کمی و به شیوه تجربی انجام شده و روش انجام پژوهش مبتنی بر مطالعات میدانی، بررسی های محیطی و روش های تجربی - آزمایشگاهی است. برای این منظور پس از انتخاب خاک چند منطقه کویری ایران و تعیین دامنه خمیری آنها، نمونه های خشتی در سه گروه با صفر، پنج و ده درصد سیمان مخلوط و تحت آزمایشهای مقاومت فشاری و کششی قرار گرفته و نتایج نهایی بررسی و تجزیه و تحلیل شده اند.
با توجه به نتایج حاصل، وجود رابطه بین مقدار دامنه خمیری و مقاومت مکانیکی حاصل از افزایش مقاومت با سیمان تایید و مشخص گردید هر چه دامنه خمیری خاک مورد استفاده برای تثبیت افزایش پیدا کند، نتایج بهتری برای مقاومت کششی و فشاری حاصل خواهد شد.