بررسی تکرارپذیری فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اکستانسور ناحیه کمری-لگنی در حین الگوی حرکتی اکستانسیون ران در وضعیت دمر در ورزشکاران مبتلا به سابقه استرین همسترینگ

در این تحقیق به بررسی تکرارپذیری ارزیابی الکترومیوگرافی (EMG) عضلات ناحیه کمری-لگنی در حین اکستانسیون ران در وضعیت دمر در ورزشکاران با استرین مزمن همسترینگ پرداختیم.
یک نمونه 10 نفری از ورزشکاران با سابقه استرین همسترینگ مورد مطالعه قرار گرفتند. سیگنال آمپلی تود EMG عضلات ارکتور اسپاین، گلوتئوس ماگزیموس، باسپس فموریس و سمی تندینوسوس در طول اکستانسیون ران در وضعیت دمر 3 بار اندازه گیری شد. آزمون های ICC وSEM برای ارزیابی تکرارپذیری نسبی و مطلق استفاده شدند.
شاخص تکرارپذیری نسبی برای تمام عضلات ارزیابی شده بیشتر از 90% بود. نتایج تکرارپذیری بالایی را برای فعالییت EMG عضلات ناحیه کمری-لگنی در حین اکستانسیون ران در وضعیت دمر در ورزشکاران با استرین مزمن همسترینگ نشان می دهند.
بحث: تست اکستانسیون ران در وضعیت دمر می تواند از تکرارپذیری خوبی برای ارزیابی الگوی فعالییت عضلات کمری-لگنی در افراد با سابقه استرین همسترینگ برخوردار است.