کاربرد اولویت بندی فرایند تحلیل شبکه ای در برنامه ریزی آرمانی برای تخصیص منابع در حمل و نقل

انتخاب بهترین پروژه های پیشنهادی در زمینه توسعه زیرساخت های حمل و نقل)1TI) در یک سازمان کار بسیار پیچیده ای است؛ زیرا در پروژه های مطرح شده عوامل زیادی مانند ریسک پروژه، اهداف مشترک، محدودیت منابع و غیره دخالت داشته و از جمله موضوعات تصمیم گیری چند معیاره (2MCDM) هستند. در این مقاله، یک متدولوژی انتخاب پروژه بهینه شده پیشنهاد می گردد که وابستگی های بین معیارهای ارزیابی و پروژه های کاندید را با استفاده از فرایند تحلیل شبکه ای (3ANP) در یک مدل برنامه ریزی آرمانی صفر-یک (4ZOGP) نشان می دهد. به منظور ارایه یک روش سیستماتیک برای قراردادن اولویت ها در بین معیارهای چندگانه و نیز ایجاد رابطه بین اهداف، پیشنهاد می شود که ANP پیش از مدل سازی برنامه ریزی آرمانی اجرا شود. هرچند برنامه ریزی آرمانی چند هدف را در هم ادغام می کند و به یک راه حل بهینه می رسد، اما اشکال اصلی آن در این است که تصمیم گیرنده یا تصمیم گیرندگان باید اولویت ها و اهداف را از پیش تعیین کرده باشند. برای غلبه بر این مسئله نیاز به بحث گروهی است. در این تحقیق، با استفاده از روش5FD، مفهوم فرایند تحلیل شبکه ای و برنامه ریزی آرمانی صفر- یک، روشی جامع تر برای موضوعات انتخاب پروژه های وابسته TI، ارایه می گردد. این مقاله نمونه ای از حل مسئله وابستگی پروژه را براساس ANP و ZOGP و با استفاده از مصاحبه با گروه کارشناسان ارایه داده است. با استفاده از این روش نتیجه گرفته شد که می توان مسئله هایی که چند معیاره بوده و دارای وابستگی بین معیارها هستند و از نظر منابع نیز قابل اجرا می باشند، حل کرد. در مثال واقعی ارایه شده برای تحلیل از روش ANP/ZOGP استفاده شده است. زمانی که با استفاده از الگوریتم پیشنهادی تمام راه حل ها مشخص شدند، تصمیم گیرنده می تواند مقادیر هدف این راه حل ها را ارزیابی کند و یک راه کار مطلوب را مشخص سازد. روش ترکیبی پیشنهادی در این تحقیق با دست یابی به نتایج جامع تر از روش های متداول قبلی، به عنوان روش مناسبی و تصمیم گیری برای سرمایه گذاری در پروژه های توسعه زیرساخت حمل و نقل عمومی توصیه می گردد.