تحلیل کارایی و رتبه بندی سیستم فرودگاه های کشور با استفاده از رویکرد ارزیابی کارایی متقاطع

کسب اطمینان از ارایه بهترین و کیفی ترین خدمات در بخش حمل و نقل هوایی، مستلزم ارزیابی عملکرد فرودگاه های کشور می باشد. هدف از این مقاله ارزیابی کارایی فرودگاه های کشور با استفاده از یکی از تکنیک های ناپارامتریک در این زمینه تحت عنوان تکنیک تحلیل پوششی داده ها می باشد. به این صورت که از تکنیک تحلیل پوششی داده ها برای ارزیابی کارایی فرودگاه ها با ورودی هایی همچون تعداد نیروی کار، مساحت ترمینال، طول باند و خروجی هایی همچون تعداد پرواز، تعداد مسافر ج به جا شده و میزان بار حمل شده استفاده شد و فرودگاه های کشور به دو دسته فرودگاه های کارا و غیرکارا طبقه بندی شدند. در مرحله بعد، ضمن شناسایی فرودگاه های مرجع برای فرودگاه های ناکارا، شاخص های حساس موثر بر کارایی فرودگاه های کشور شناسایی و بررسی شد تا امکان افزایش کارایی هر فرودگاه نیز فراهم شود. فرودگاه های منتخب این پژوهش متشکل بر 21 فرودگاه فعال کشور در زمینه حمل و نقل هوایی می باشد که از این تعداد فرودگاه های امام، مهرآباد، اهواز، رشت، ساری، گرگان و بیرجند حداکثر کارایی از مدل تحلیل پوششی داده ها به دست آورند. شاخص تعداد کارکنان فرودگاه به عنوان کم حساس ترین و شاخص مساحت ترمینال به عنوان حساس ترین شاخص در عملکرد کارایی فرودگاه های کشور شناسایی شد. در پایان از یک مکانیزم رتبه بندی کامل تحت عنوان تکنیک ارزیابی کارایی متقاطع به منظور رتبه بندی فرودگاه های کشور استفاده شد. نتایج رتبه بندی نهایی، فرودگاه اهواز را در رتبه اول و فرودگاه آبادان را در رتبه آخر سطح عملکرد نشان داد.