بررسی عملکرد گل، اسانس و شاخص برداشت بابونه آلمانی Matricaria chamomilla L. تحت رژیم های آبیاری و مقادیر سوپر جاذبA200

برای بررسی تغییرات عملکرد و شاخص برداشت بابونه آلمانی در رژیم های مختلف آبیاری (آبیاری پس از 50، 100، 150 و 200 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و مقادیر سوپر جاذب (صفر، 60، 120، 180، 240 و 300 کیلوگرم در هکتار)، یک آزمایش مزرعه ای در سال 1387 به صورت فاکتوریل و بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در دانشگاه ارومیه انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر آبیاری روی عملکرد کاپیتول، عملکرد اسانس با چهار ساعت اسانس گیری و اثر سوپر جاذب روی عملکرد اسانس با دو ساعت اسانس گیری و اثرمتقابل بین آبیاری و پلیمر سوپر جاذب روی عملکرد بیوماس کل (کل بخش هوایی)، شاخص برداشت کاپیتول و شاخص برداشت اسانس با دو ساعت اسانس گیری و شاخص برداشت اسانس با چهار ساعت اسانس گیری معنی دار بود. بیشترین مقدار عملکرد بیوماس کل (1216 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از 50 میلی متر تبخیر از تشتک و بدون کاربرد پلیمر سوپر جاذب و کمترین مقدار آن (164 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از 200 میلی متر تبخیر و کاربرد 120 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپر جاذب به دست آمد. بیشترین عملکرد کاپیتول (117 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از 50 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر به دست آمد، ولی با افزایش فواصل آبیاری و شدت تنش خشکی در تیمار آبیاری پس از 150 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کاهش معنی داری (76 کیلوگرم در هکتار) نشان داد. بیشترین (19/2 کیلوگرم در هکتار) و کمترین (06/1 کیلوگرم در هکتار) عملکرد اسانس در اسانس گیری با استاندارد دو ساعت، به ترتیب با کاربرد 180 و 60 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپر جاذب به دست آمدند. بیشترین (06/2 کیلوگرم در هکتار) و کمترین (35/1 کیلوگرم در هکتار) عملکرد اسانس در اسانس گیری با استاندارد چهار ساعت، به-ترتیب مربوط به تیمارهای آبیاری پس از 50 و 150میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر بود. بالاترین شاخص برداشت کاپیتول و اسانس در اسانس گیری با دو و چهار ساعت اسانس گیری (39، 45/0 و 77/0 درصد) مربوط به تیمار آبیاری پس از 200 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و کاربرد 120 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپر جاذب بود. به طورکلی، افزایش فاصله آبیاری به بیش از 100 میلی متر تبخیر از تشتک باعث کاهش در عملکرد آنیسون گردید، که در آن کاربرد پلیمر سوپر جاذب تا 180 کیلوگرم در هکتار سبب بهبود عملکرد شد.