طراحی الگوی عوامل درون سازمانی موثر بر موفقیت سازمان های پژوهش و فن آوری در ایران (مورد مطالعه: جهاد دانشگاهی)

در سیر تکامل سیاست گذاری علم، فن آوری و نوآوری، چارچوب های نظری مختلفی تجربه شده است که تکامل یافته ترین آن ها، رویکرد نظام نوآوری است. نظام نوآوری هر کشور در برگیرنده ی نهادهایی است که در فرایندی تعاملی عملکرد نوآورانه ی یک کشور را تعیین می کنند. در نظام نوآوری هر کشور سازمان های پژوهش و فن آوری نقش قابل توجهی در ایجاد و حمایت از توسعه ی فن آوری بر عهده دارند. این سازمان ها نقش حلقه ی واسط را بین دانشگاه، صنعت و دولت ایفا می کنند و بخش مهمی از زیر ساخت های توسعه ی علم، فن آوری را و نوآوری تشکیل می دهند. اغلب کشورها از چنین سازمان های مستقل، عمومی یا نیمه دولتی، ماموریت گرا (به شکل شفاف یا تلویحی) و غیرشرکتی که تحت حمایت مالی دولتند و در عین حال به دنبال جذب مشتریان دیگر نیز هستند، برخوردارند. هدف این مقاله ارائه ی الگوی عوامل موثر بر موفقیت جهاد دانشگاهی به مثابه یک سازمان پژوهش و فن آوری ملی است. به همین منظور پس از مرور ادبیات پژوهش و مصاحبه با خبرگان، الگوی مفهومی تدوین و سپس با استفاده از تکنیک های تحلیل عاملی و مدل سازی معادلات ساختاری مدل نهایی ارائه شد. طبق نتایج کسب شده از این پژوهش، مشخص شد که تمام مولفه های شناسایی شده در ادبیات پژوهش در موفقیت سازمان های پژوهش و فن آوری موثرند و از میان عوامل درون سازمانی، موفقیت یک سازمان پژوهش و فن آوری ملی (مانند جهاد دانشگاهی) بیش از هر چیز تحت تاثیر فرهنگ سازمانی است.