مقایسه نسبت فعالیت میوالکتریک عضله پهن مایل داخلی به پهن خارجی طویل حین اسکات با اداکشن ران در ورزشکاران حرفه ای مبتلا و غیرمبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال

مقایسه نسبت فعالیت الکترومیوگرافی عضله پهن مایل داخلی (VMO) به پهن خارجی طویل (VLL) حین حرکت اسکات با اداکشن ران در ورزشکاران مبتلا و غیرمبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال(PFPS) هدف این تحقیق بود.
در این مطالعه غیر تجربی مورد-شاهدی، 16 ورزشکار مرد تیم ملی (والیبال، هندبال و تکواندو) سنین 30-18 سال مبتلا به PFPS با انتخاب هدفمند و 16 ورزشکار مرد سالم تیم های ملی که براساس متغیرهای وزن، قد، سن، رشته ورزشی و غالب بودن اندام تحتانی همتاسازی شده بودند، به صورت داوطلبانه و براساس معیارهای ورود و خروج شرکت کردند. فعالیت الکترومیوگرافی عضلات VMO و VLL توسط الکترودهای سطحی و سیستمTelemetric EMG حین اسکات با اداکشن ران در زوایای 15، 30 و 45 درجه فلکشن زانو ثبت و نسبت فعالیت عضلات VMO به VLL محاسبه گردید. جهت مقایسه نسبت عضلات مذکور در دو گروه، از آزمون آماری آنوای یک طرفه استفاده گردید.
نسبت VMO به VLL در هر دو گروه ورزشکاران مبتلا و غیر مبتلا به PFPS در تمامی زوایا تقریبا پایین تر از عدد 1 بوده و ورزشکاران سالم نسبت های پایین تر را دارا بودند. تفاوت معناداری در هیچکدام از زوایا بین گروه مبتلا و غیرمبتلا به دست نیامد.
به نظر می رسد فعالیت های ورزشی مانع تضعیف عضله VMO در مقایسه با VLL می گردد و نسبت VMO به VLL در ورزشکاران مبتلا و غیرمبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال تاثیرپذیر از این سندرم نیست.