رویکرد دارایی مبنا رهیافتی نوین در ساماندهی بافت های فرسوده و تاریخی (نمونه مورد مطالعه: محله باغ آذری تهران)

بررسی رویکردهای مداخله در بافتهای شهری نشاندهنده وجود تحولات در آنها و تاکید بر احیای محلات به عنوان سلولهای شهری در چهارچوب نظریه توسعه پایدار است. این تحولات درجهت تغییر دیدگاه های دوبعدی و نگرش صرف کالبدی به دیدگاه های اصلاحطلبانه و مبتنی بر ظرفیتهای محیطی موجود است. دیدگاه های اصلاحطلبانه با ارائه رویکردهای جدید مداخله در بافت های ناکارآمد شهری در صدد استفاده از توانهای بالقوه و بالفعل موجود در محیط برای توسعه و ادامه چرخه حیات محدوده های ناکارآمد شهری است. در این نوشتار که از نوع توصیفی-تحلیلی است، برای تدوین چهارچوب نظری از روش اسنادی استفاده شده است و بهوسیله ابزار پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده سایر اطلاعات مورد نیاز از نمونه مورد مطالعه جمعآوری گردیده است. همچنین برای تجزیه و تحلیل اطلاعات بهدستآمده، نرم افزار Spss و Excel مورد استفاده قرار گرفت. مقاله حاضر در قالب برنامه ریزی محلهمحور، اقدام به تدوین مدلی جهت شناسایی دارایی های محلی و مشارکت ساکنان در تهیه طرح نمود و با کاربست مدل پیشنهادی در محله باغآذری طرح ساماندهی محله را پیشنهاد داد تا با تاکید بر ساختار فضایی پیشنهادی، زمینه بهبود تعاملات و روابط مناسب اجتماعی میان ساکنان و حفظ و ارتقاء دارایی های محله را فراهم آورد. بررسی ها نشان میدهد که ایجاد شبکه های اجتماعی قوی در قالب گروه ها و اجتماعات محلی و ایجاد زمینه ها و بسترهای لازم برای برقراری ارتباط میان ساکنان، میتواند به صورت بازخوردی موثر سبب حل مشکلات شهری و بهبود وضعیت ساکنان گردد.