تاثیر برنامه های المپیک ویژه بر خودکارآمدی افراد سندرم داون

مطالعات تحقیقی نشان می دهند که شرکت در برنامه های اجتماعی نقش موثری در ارتقاء سلامت روانی و اجتماعی افراد کم توان ذهنی دارد. یکی از این برنامه ها، مسابقات ورزشی المپیک ویژه و برنامه های جانبی آن است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثر برنامه های ورزشی و اجتماعی المپیک ویژه بر خودکارآمدی افراد سندرم داون می باشد.
40نفر ورزشکار (16 دختر و 24 پسر) سندرم داون که اعضای تیمهای ملی المپیک ویژه ایران را تشکیل می دادند در این تحقیق شبه تجربی شرکت نمودند. افراد گروه کنترل نیز شامل 22 پسر و 15 دختر سندرم داون غیرورزشکار بودند که به طور تصادفی از انجمن های حمایت از افراد سندرم داون انتخاب شدند. 9 ماه شرکت در برنامه های ورزشی-اجتماعی المپیک ویژه به عنوان پروتکل تمرینی گروه تجربی در نظر گرفته شد. ابزار تحقیق نیز شامل پرسشنامه خودکارآمدی ویلرولد بود. داده ها با آزمونهای آماری کولموگروف اسمیرنوف، تی زوجی و تی مستقل تحلیل شد.
نتایج آزمون تی همبسته نشان داد که پس از نه ماه تمرین افزایش معنی داری در خودکارآمدی اجتماعی (0٫001>P)، و خودکارآمدی عمومی (0٫001>P) در گروه تجربی حاصل شد، در حالیکه این تغییر در گروه کنترل معنی دار نبود.
به نظر می رسد که شرکت در فعالیت های اجتماعی و ورزشی المپیک ویژه، می تواند حس خودکارآمدی را در این افراد افزایش داده و باعث گردد که در تعاملات اجتماعی شان وابستگی کمتری به والدین و دیگران داشته باشند.