توانایی بسترهای مختلف نشست باکتریایی تصفیه آب در سیستم های مدار بسته پرورش آبزیان

در این تحقیق قابلیت چند نوع بستر نشست باکتریایی (Substrate) متفاوت به منظور جذب و تثبیت باکتری ها بعنوان پالایشگر زیستی (بیوفیلتر) مورد بررسی قرار گرفت. براین اساس 4 ماده شامل: سنگ کربناتی ((marble، زئولیت (zeolite)، سنگ آذرین بیرونی (scoria) و پلی وینیل کلراید P.V.C)) راه اندازی سیستم و تثبیت شرایط فیزیکی و شیمیایی، اقدام به تلقیح باکتری با تراکم 105 در میلی لیتر بطور همزمان در تمامی 12 تانکر گردید. کارآیی پالایشگرها در حذف آمونیوم و نیتریت در مدت 30 روز با افزودن روزانه 3 تا 10 گرم کلرید آمونیم (NH4Cl) در هر تانکر مورد مقایسه قرار گرفت. اندازه گیری میزان یونهای آمونیوم و نیتریت، همچنین تغییراتpHنشان داد که سنگ آذرین بیرونی بعنوان یک بستر بیوفیلتر بدلیل ایجاد بهترین سطح در جذب باکتری ها بطور معنی داری مناسب تر از دیگر تیمارها می باشد. بدین ترتیب با استفاده از این بستر نشست باکتریایی می توان زمان راه اندازی سیستم را از 40 تا 60 روز به کمتر از 15 روز کاهش داد.
انتخاب و توانایی این مواد در یک سیستم مدار بسته با حجم 130 لیتر و دبی 7 لیتر در دقیقه و با بیوفیلتری به ابعاد30×40×60 سانتیمتر در 3 تکرار در هر تیمار آزمایش شد.