بررسی تاثیراستفاده مجدد از آب خروجی بر شاخص های رشد و بازماندگی ماهی قزل آلای رنگین کمان پرورشی (Oncorhynchus mykiss)

این تحقیق با هدف دستیابی به حداکثر توان بهره گیری مجدد از توانایی های بالقوه آب برپایه حداقل تاثیرگذاری در شاخص های رشد درماهیان قزل آلای رنگین کمان به اجرا در آمد. بدین منظور 4گروه از ماهیان شامل گروه های: شاهد (پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان با استفاده از 100 درصد آب تازه)، آزمون 1 (پرورش ماهی با استفاده از 30 درصد آب برگشتی (با تصفیه فیزیکی) و70 درصد آب تازه)، آزمون 2 (پرورش ماهی با استفاده از 70 درصد آب برگشتی (با تصفیه فیزیکی) و 30 درصد آب تازه)، آزمون 3 (پرورش با استفاده از 100 درصد آب برگشتی) انجام شد. ماهی دار کردن گروه ها با در نظر گرفتن 62 عدد ماهی درهر مترمربع با وزن متوسط (5/1 ± 1 5) گرم صورت گرفت.شاخص های رشد: ضریب رشد ویژه SGR))، ضریب چاقی (CF)، ضریب تبدیل غذای واقعی (FCR)، میزان بازماندگی (SR) بین گروه های آزمون درهرماه محاسبه و تعیین شد، مقایسه میانگین افزایش رشد ماهانه گروه های مختلف مبین کاهش معنی دار رشد ماهیان گروه های آزمون نسبت به گروه شاهد است. همچنین بین گروه های آزمون 1و2 با گروه آزمون 3 نیز اختلاف معنی دار مشاهده شد. فاکتور ضریب رشد ویژه بین گروه های آزمون 1 و2 اختلاف معنی دار نداشت. میانگین SR FCR، در تمام گروه ها دارای اختلاف معنی دار با یکدیگر بودند. با توجه به نتایج بدست آمده می توان بیان کرد که با افزایش درصد جایگزینی آب در جریان استخرهای پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان با آب برگشتی سبب افزایش معنی دار در ضریب تبدیل غذایی، کاهش معنی دار درمیزان بازماندگی و ضریب چاقی، افزایش معنی دار درمیزان تلفات ماهیان ونهایتا کاهش میزان تولید نهایی می شود.