بررسی پاسخ های شنیداری برانگیخته ساقه مغز در کودکان مبتلا به سندرم داون

هدف از این بررسی، مقایسه پاسخ های شنیداری برانگیخته ساقه مغز کودکان هنجار و نیز مبتلا به سندرم داون می باشد.
این مطالعه مقطعی و مقایسه ای در مرکز توانبخشی اخوان دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران و بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی کودکان امیرکلا بابل در محدوده سال های 1388 تا 1391 انجام شد. 45 کودک 3 تا 6 ساله مبتلا به سندرم داون و 45 کودک هنجار از نمونه در دسترس و از میان پسرها انتخاب شدند. پس از تاریخچه گیری، اتوسکوپی و ارزیابی پایه شنوایی، آزمون پاسخ های شنیداری برانگیخته ساقه مغز (ABR) انجام شد. پارامتر های مورد مطالعه در ABR عبارتند از: نهفتگی مطلق امواج I، III و V، نهفتگی بین امواج و نسبت دامنه موج V/I. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون پارامتری t مستقل استفاده شد.
نهفتگی مطلق امواج ABR و نهفتگی بین امواج I-III و I-V؛ (0٫001>P)، و نهفتگی بین امواج III-V (0٫003=P) در گروه مبتلا به سندرم داون به شکل معناداری (0٫001=P) از گروه هنجار کوتاه تر بود. نسبت دامنه V/I در گروه مبتلا به سندرم داون به شکل معناداری کوچک تر از گروه هنجار (0٫001>P)و آستانه موج V در گروه مبتلا به سندرم داون به شکل معناداری از گروه هنجار بالا تر بود (0٫001>P).
رشد دستگاه شنوایی محیطی در کودکان مبتلا به سندرم داون تاخیر داشته و عملکرد ساقه مغز غیرهنجار است. تشخیص به موقع اختلالات شنوایی و مداخله زودهنگام در این کودکان ضروری است زیرا این اختلالات با توانایی های ارتباطی کودک مداخله می کند.