تاب آوری روستاهای مناطق نمونه گردشگری در حوضه های سیل خیز بر اساس روش تصمیم گیری چند شاخصه مطالعه موردی: روستاهای چشمه کیله تنکابن و سرد آبرود کلاردشت

بسیاری از مکان های قابل سکونت انسانها در معرض مخاطرات طبیعی قرار دارند. نکته قابل تامل آن است که مخاطرات طبیعی را نمی توان از بین برد بلکه باید با اقدامات کاهشی به مدیریت این پدیده پرداخت و یا این که تاب آوری جوامع در برابر این نوع مخاطرات را بهبود بخشید. بررسی پیشینه مطالعات نشان می دهد ارتقاء تاب آوری ساکنین در برابر بلایای طبیعی، تحت تاثیر عوامل اجتماعی، اقتصادی، محیطی و مدیریتی قرار دارد. هدف اصلی این مقاله بررسی سکونتگاهای تاب آور در حوضه های گردشگری است. معیار رتبه بندی با استفاده از مولفه های اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی، زیر ساختی، نهادی- سیاستی- آگاهی و تصور از خطر سیلاب، شایستگی های اجتماعی و فردی می باشد. با استفاده از مدل کوکران تعداد 9 سکونتگاه و از بین خانوارهای ساکن در دو حوضه تعداد 296 سرپرست به عنوان پاس گو ا نتخاب شدند که بعد از تحلیل نظرات انا نتایج در اختیار متخصصان و خبرگان محلی قرار گرفت تا بعد از امتیاز در فرآیند مدلORESTE مورد تحلیلی قرار گیرد نتایج نشان دهنده آن است که روستای لتاک در رتبه اول به عنوان وضعیت تاب آوری قرار گرفت و در رتبه های بعدی روستای کبود کلایه، لش سر، رودبارک و گاو پل قرار دارد.