بررسی منشا جانورنگاری و آثار جانورنگار گهن ایرانی، در فرهنگ و باورهای اقوام ایرانی چهار هزاره قبل از میلاد

بن مایه تفکرات و باورهای اقوام ایرانی در هزاره های نخستین پیش از میلاد، چنان نقش گسترده ای در شکل گیری هنر ایرانی داشته است که انعکاس آن نه تنها در هنر اقوام دوره های مذکور به چشم می خورد بلکه باوجود گذشت زمان و تحولات فکری و فرهنگی ایرانیان، بارنگ و لعابی دیگر، در بسیاری از آثار هنری ادوار بعد از میلاد نیز نمایان است. آثار جانور نگار که طیف گسترده ای از آثار هنری اقوام ایرانی پیش از میلاد را تشکیل می دهند، از آن دسته آثار هنری اند که از فرهنگ و باورهای کهن ایرانی تاثیر فراوان پذیرفته اند. با توجه به تداوم جانور نگاری در آثار هنری ایرانی از هزاره چهار قبل از میلاد تا قرون نخست میلادی و از طرف دیگر نقوش و فرم های حیوانی مشابه در این آثار، در این مقاله سعی شده است تا با تحلیل فرهنگ کهن آسیای غربی به عنوان زمینه فرهنگی اقوام کهن ایران در هزاره های چهارتا دو قبل از میلاد و دوران پیش از ورود اقوام آریایی به ایران، مطالعه آثار جانور نگار ایرانی دوران مذکور و درنهایت تطبیق آن ها با باورهای نشیت گرفته از این فرهنگ، به نوعی به ریشه یابی سبک جانور نگاری و آثار جانور نگار کهن ایرانی در اعتقادات مربوطه پرداخته شود.