ارتباط دوسوی اصول مدیریت کیفیت با ارزش های صناعات اسلامی و نمود آن در نظر و عمل اصناف عصر صفوی

تحلیل اصول و روش های مختلفی که امروزه در قالب نظام های مدیریت در سراسر جهان شناخته شده اند و مورداستفاده قرار می گیرند و ارزش ها و تعالیم معنوی هنروران و صنعتگران ایرانی در عصر صفوی نسبت هایی را میان این دو برملا می سازد. به ویژه وقتی از این تحلیل ها چنین برمی آید که نخست، عامل اصلی پدید آمدن دوره های اوج و شکوفایی در تاریخ هنر و صنعت ایران، جایگاه قدسی صناعت نزد پیشه وران و هنرمندان سنتی و تغذیه معنوی آن ها از سرچشمه های حکمی و عرفانی بوده است؛ و دوم، این تعالیم از هر دو بعد نظری و عملی، با مبانی امروزی مدیریت کیفیت هماهنگی انکارناپذیری دارد. از سویی، پرداختن به مقوله مدیریت کیفیت در صنایع دستی ایران به عنوان یکی از «صنایع کوچک و متوسط» بسیار ضروری است و از این طریق می توان به یکی از عوامل اصلی ایجاد مزیت نسبی در عرصه رقابتی تجارت جهانی دست یافت. به طور خلاصه، چنین می نماید که: بازخوانی این مفاهیم و بهره برداری عملی از آموزه های اصیل ایرانی و اسلامی و ترکیب آن ها با روش های امروزی مدیریت کیفیت، امری شدنی - و حتی می توان ادعا کرد ضروری – است. چه بسا همین امر، یعنی اهتمام به اجرای اصول کیفیت در کامل ترین شکل آن، سبب احیای مبانی اخلاقی و ارزش های فراموش شده در حوزه هنر و صنعت نیز خواهد شد.