ارایه مدل پیش بینی پتانسیل شیارشدگی آسفالت با استفاده از پارامترهای خروجی متراکم کننده ژیراتوری
شیارشدگی یکی از مهم ترین انواع خرابی روسازی های انعطاف پذیراست که سالیانه مبلغ قابل توجهی از بودجه ترمیم و نگهداری روسازی های آسفالتی، صرف ترمیم آن می گردد. ارایه طرح اختلاط مناسب نقش چشم گیری در کاهش این هزینه ها دارد. سطح شماره یک از روش طرح اختلاط سوپرپیو برتری های چشم گیری نسبت به روش مارشال دارد. اما در این سطح فقدان یک آزمایش ساده تعیین مقاومت نمونه ها در مقابل تغییر شکل دائم کاملا محسوس است. این در حالی است که اثبات شده تغییرشکل ماندگار، علت اصلی به وجود آمدن شیار در آسفالت است. روش های موجود ارزیابی پتانسیل شیارشدگی مخلوط های آسفالتی اغلب پرهزینه بوده و در عین حال انجام آنها مستلزم صرف زمان زیادی است. پس باید با ابداع روشی ساده در مدت زمان کوتاه، با دقت بالا و با هزینه اندک، وضعیت نمونه ها را از نظر شیارشدگی در آزمایشگاه ارزیابی نمود. در این تحقیق که بازه نسبتا وسیعی از انواع مصالح سنگی، قیر، دانه بندی و فیلر را شامل می شود، مدل مناسبی برای نمایش تغییرات تنش برشی ژیراتوری پیشنهاد شده است. سپس با استفاده از پارامترهای این مدل و شیب تراکم ژیراتوری، یک مدل ریاضی جهت تخمین عمق شیار ناشی از ویل تراک ارایه گردید. صحت این مدل توسط شبکه عصبی مصنوعی و الگوریتم ژنتیک نیز مورد تایید قرارگرفته است. با استفاده از این مدل می-توان همزمان با ساخت نمونه جهت تعیین میزان قیر بهینه در آزمایشگاه، پتانسیل شیارشدگی آسفالت را نیز ارزیابی نمود. بدین ترتیب گذشته از این که نیازی به تهیه تجهیزات گران قیمت انجام آزمایش شیارشدگی نمی باشد، در زمان ارایه طرح اختلاط مناسب نیز کاهش قابل ملاحظه ای به وجود خواهد آمد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.