بررسی مقایسه ای نگرش ایالات متحده آمریکا و فدراسیون روسیه به پرونده هسته ای ایران

از زمانی که بحث هسته ای ایران در رسانه ها به صورت جدی مطرح شد؛ یعنی در نیمه دوم 1381 (نقطه آغاز بحران هسته ای ایران را باید 14 اوت 2012 دانست که یکی از اعضای نفوذی مجاهدین خلق به نام علیرضا جعفرزاده ادعا نمود ایران در نطنز تاسیسات غنی سازی اورانیوم و در اراک رآکتور آب سنگین ساخته است)، تا زمانی که پرونده هسته ای ایران در دستور کار شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار گرفت؛ یعنی خرداد 1382. دو حرکت موازی برای به فرجام رساندن پرونده هسته ای ایران نیز آغاز شد که هریک متاثر از آرا و دیدگاه های طرفداران خود، دارای عناصری بود: حرکت نخست که سیاسی بود، بیشتر از جانب آمریکا و انگلیس دنبال شده و همچنان استمرار دارد؛ و حرکت دوم که حقوقی و مبتنی بر رایزنی های سیاسی وطنی است، از جانب ایران و گروه نم (عدم تعهد) و تا حدود ضعیفی روسیه و چین دنبال شده و این حرکت نیز همچنان استمرار دارد. این دو حرکت در چند سال گذشته فراز و فرودهایی داشته اند، اما به نظر می رسد در حال حاضر حرکت سیاسی در حال پررنگ تر شدن است.