اثرات سطوح مختلف دانه سویای برشته و متیونین بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی جوجه های نر گوشتی

این آزمایش به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف دانه سویای برشته و متیونین بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی انجام شد. در این پژوهش از سه سطح دانه سویای برشته (0، 8 و 12% از جیره) و دو سطح متیونین (توصیه سویه راس و 10% مازاد بر آن) در قالب طرح کاملا تصادفی براساس آزمایش فاکتوریل (2×3) با 312 قطعه جوجه نر یکروزه گوشتی در 6 تیمار، 4 تکرار و 13 جوجه در هر تکرار استفاده شد. نتایج نشان داد که دانه سویای برشته باعث کاهش مصرف خوراک، بهبود ضریب تبدیل و افزایش وزن جوجه ها در دوره پایانی و کل دوره شد همچنین سطح 12% آن در بهبود ضریب تبدیل تفاوت معنی داری با سطح 8% نشان داد اما در مصرف خوراک و میانگین افزایش وزن تفاوت دو سطح معنی دار نشد. اثرات متقابل دانه سویای برشته و متیونین بر کاهش مصرف خوراک، افزایش وزن و بهبود ضریب تبدیل اثر معنی داری نداشت. سطوح مختلف دانه سویای برشته بر کاهش LDLو کلسترول تاثیر معنی داری داشت و سطح 12% آن در کاهش تری گلیسرید و وزن نسبی لوزالمعده اختلاف معنی داری ایجاد کرد. اثر سطوح متیونین بر مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل و فراسنجه های خونی معنی دار نشد اما10% مکمل متیونین بطور معنی داری وزن نسبی لوزالمعده را کاهش داد اثرات متقابل دانه سویای برشته و متیونین برکاهش LDL و تری گلیسرید و افزایش HDLمعنی دار نبود و سطح 12% دانه سویای برشته با 10% مکمل متیونین، کلسترول و وزن نسبی لوزالمعده را بطور معنی داری کاهش داد. بطور کلی نتایج نشان داد سطح 12% دانه سویا برشته با10% مکمل متیونین باعث بهبود صفات عملکردی می شود.